Alle regio's van de Filipijnen uitgelicht.
Visayas
Visayas is de verzamelnaam van een eilandengroep in het centrale deel van de Filipijnen. De Visayas werden gekoloniseerd door de spanjaarden, met name Ferdinand Magellan zelf. Dit kunnen we nog merken in Cebu City, waar we het kruis van Magellan kunnen bezoeken.
De eilandengroep was in het verleden ook de plaats waar bloederige gevechten hebben plaatsgevonden, zoals het gevecht tegen de Japanners in wereldoorlog II wanneer generaal Douglas McArthur aan wal kwam om het land te bevrijden en de volgende belofte maakte:"I shall return".
Er zijn duizenden eilanden in de Visayas, en overal waar je komt, lijkt er alweer een net iets anders uitziend stukje strand, koraal of regenwoud tevoorschijn te komen. De 9 belangrijkste eilandengroepn in de Visayas zijn Cebu, Bohol, Siquijor, Negros, Guimaras, Panay, Romblon, Samar, and Leyte. Ertussen liggen er honderden kleinere eilanden, wat de Visayas onweerstaanbaar maakt. Enkele van de kleinere eilanden zijn bekend voor hun strandleven, zoals Boracay op de noordelijke tip van Panay, en andere zijn dan weer bekend voor hun fiestas en folklore.
Rondreizen op de Visayas is eerder gemakkelijk. Cebu, Bohol, Negros, Panay, Romblon, Leyte and Samar zijn allen toegankelijk via de lucht, de meeste vanuit Manila en in sommige gevallen vanuit Cebu City. De grooste veerbootdiensten hebben ook routes tussen Manila en de Visayas. Ook binnenin de Visayas is er een ruim aanbod aan veerdiensten.
Cebu
Cebu is met 4422 km² het op acht na grootste eiland van de Filipijnen en onderdeel van de Visayas-eilandengroep. Cebu City is de grootste stad van het eiland en tevens de hoofdstad van de provincie Cebu. De provincie omvat naast het eiland Cebu 167 kleinere naburige eilanden.
De afstand van Manilla tot Cebu City, midden op het eiland, is hemelsbreed ongeveer 570 km. Cebu heeft de vorm van een sigaar en strekt zich over een lengte van 225 kilometer uit van het noordoosten naar het zuidwesten. De maximale breedte van het eiland is zo'n 35 kilometer. Ten westen van Cebu ligt het eiland Negros, ten oosten ligt het eiland Leyte en ten zuidoosten ligt Bohol. Om Cebu heen liggen 167 kleinere eilandjes. Enkele van deze eilanden zijn Mactan en Olango in het oosten, de Camotes-eilanden in het noordoosten en Bantayan in het noorden.
In Cebu geraken is eenvoudig. Er zijn dagelijks vele vluchten vanuit Manila, en iets minder vluchten vanuit andere plaatsen in de Filipijnen en rond Azie. Omdat Cebu centraal gelegen is in de |Filipijnen, is het de ideale spot om verder te reizen via een veerdienst naar bijvoorbeeld Mindanao, Luzon of ergens anders in de Visayas.
Meer info over het zuiden van Cebu eiland vind je in onze pagina over Moalboal.
Noorden van Cebu eiland
Duiken in Malapascua
Eiland Malapscua, gelegen in het noordelijke deel van Cebu eiland, is een eiland, net zoals zovele andere, dat je kan verkennen op de Filipijnen. Wat dit eiland echter speciaal maakt, is dat dit de enige plaats ter wereld is waar je dagelijks kan duiken met de voshaai.
In vergelijking met andere eilandbestemmingen op de Filipijnen, is Malapascua iets minder economisch en commercieel ontwikkeld. Maar de ongelofelijke strandmentaliteit maakt van dit eiland een must om te bezoeken. Het eiland is slechts 2,5 km lang en 1 km breed. Je kan het hele eiland verkennen in minder dan 2 uur, afhankelijk van hoe lang je ergens blijft plakken ...
Zelfs al komen de meesten enkel om te duiken en de voshaai en ander zeeleven te zien, toch zorgt het kleine eiland met zijn uitgestrekte stranden en minder massatoerisme ervoor dat je ooit zal terugkeren.
Duiken
Interessante duikplaatsen:
- Monad Shoal: Voshaai schoonmaakstation, voor vroege vogels!
- Gato Island: Beroemd voor zijn zeeslangen en rifhaaien!
- Dona Marilyn wreck: 98m lange vroegere veerboot, gezonken bij Malapascua in oktober 1988 tijdens een tyfoon. Het veer was onderweg van Manila naar Cebu. Veel mensen overleefden de ramp niet.
De beste periode om Malapscua te bezoeken, is tussen de maanden December en April. Dit is tijdens het droge seizoen. Er zijn dan ook minder kansen op regen en tyfoons.
Uitrusten op de stranden in Bantayan
Op het meest noordelijke punt van Cebu eiland vinden we Bantayan eiland. Dit eiland is vooral populair voor zijn idyllische stranden, eco-toerisme, klifduiken, zwemmen, eilandhoppen, kayaken en zelfs parachutespringen.
Lokale mensen leven vooral van de visserij. De plaats is dan ook gekend voor zijn gedroogde vis.
Hierdoor kan je hier zeer goedkoop verse vis eten.
De beste periode om Bantayan te bezoeken is tijdens het droge seizoen, ttz tussen Februari en midden Mei, wat overeenkomt met het zomerseizoen op de Filipijnen. We raden aan de maanden Juni tot September te vermijden vanwege het regenseizoen en mogelijke tyfoons.
Camotes Eilanden
Camotes eilanden zijn een groep eilanden in de Camotes zee, halverwege noord van Cebu City. De eilanden staan bekend om hun prachtige stranden, grotten, meren en watervallen.
Meer informatie over Camotes vind je hier.
Zuiden van Cebu eiland
Alles over het zuiden van Cebu eiland bespreken we op onze pagina over Moalboal.
Negros
Negros is een eiland in de Filipijnen in de centraal gelegen eilandengroep Visayas. Het eiland is met een oppervlakte van 13.309,6 km², na Luzon, Mindanao, Palawan en Samar, het vijfde eiland in grootte in de Filipijnen. In 2007 telde het eiland 3.602.173 inwoners.
Het eiland is politiek en cultureel opgedeeld in de twee provincies Negros Occidental in het noordwestelijke deel en Negros Oriental in het zuidoostelijke deel. De grens tussen de twee provincies volgt grofweg de bergketen die over het midden van het eiland loopt en komt bovendien overeen met de grens van het woongebied van de twee etnische groepen op het eiland. In het noordwesten spreken de mensen de taal Ilonggo (ook wel Hiligaynon genoemd) en in het zuidoostelijke deel wonen de mensen die Cebuano spreken.
De Canlaon vulkaan op het noordelijke deel van het eiland is de hoogste berg van het eiland en een van de meest bekende vulkanen van de Filipijnen.
De belangrijkste steden op het eiland zijn Bacolod, de hoofdstad van Negros Occidental en Dumaguete City, de hoofdstad van Negros Oriental. Een autoweg van nogal wisselende kwaliteit, verbindt de twee steden in ca. 4 uur.
Negros is vooral bekend voor zijn uitgestrekte suikerriet velden. Ook de bekende Don Papa Rum komt van hier.
Apo Island
Apo staat bekend als een goede duiklocatie. Het eiland heeft een oppervlakte van ongeveer 72 hectare en bestaat uit vulkanische rotssteen. Het eiland en de zee rondom het eiland is een beschermd natuurreservaat genaamd Apo Island Protected Landscape and Seascape. Het eiland ligt in de gemeente Dauin. Tijdens de laatste officiële volkingstelling in 2007 had het eiland 745 inwoners.
Apo eiland was een van de eerste eilanden waar een succesvol zeereservaat opgericht werd. Dit bevindt zich aan de zuidoostelijke kust van het eiland. Je kan er van de kleinste zeeslakken tot de grootste diepwater vis tegenkomen.
De meeste toeristen die Apo eiland bezoeken, boeken een georganizeerde trip vanuit Dumaguete of Bais. Je kan het eiland ook bereiken via bangka vanop het strand van Malatapay, ten zuiden van Dauin. Er zijn slechts 2 resorts op het eiland.
Mount Kanlaon
De hoogste berg, eigenlijk vulkaan, op Negros vinden we op 2 uren rijden riching zuiden vanuit Bacolod. Ze noemen hem Mount Kanlaon, en hij is 2435 meter hoog. Het is een van de 13 meest actieve vulkanen van de Filipijnen. De krater van de vulkaan is stijl overhellendm, diep en gevaarlijk. Rond de krater is een dicht regenwoud waar we onder andere slangen (python), vleermuizen en dergelijke vinden. De legende zegt ook dat het bhier was dat president Manuel Quezon zich verborgen hield tijden de Jpanase invasie tijdens wereldoorlog II.
De vulkaan beklimmen is heden ten dage verboden, aangezien ze enige activiteit vertoont. Niettemin is de regio rond deze machtige vulkaan prachtig om rond te toeren met de motor!
Bohol
Bohol behoort tot de eilandengroep Visayas. De provincie wordt aan alle zijden door water omgegeven. In het westen en noordwesten ligt Cebu. In het noordoosten ligt Leyte, in het oosten ligt Siargao en in het zuiden ligt Mindanao met daar nog tussen Camiguin. De provincie Bohol bestaat uit het gelijknamige ovaalvormig eiland Bohol met daaromheen 73 kleinere eilandjes.
Het terrein van het eiland Bohol is heuvelachtig tot bergachtig. Op enkele plekken lopen de bergen door tot vlak aan de kust, waar ze steil aflopen naar zeeniveau. Het hoogland in het midden van het eiland is erg geschikt voor bosbouw en akkerbouw. Het laagland in het midden en noorden is vruchtbare grond en heeft veel water in de buurt. Op het eiland zijn meer dan 100 grotten te vinden. De grootste grotten liggen in het oosten. De grootste natuurlijke bezienswaardigheid van de provincie zijn echter de Chocolate Hills. Deze kleine heuvels rond Carmen kleuren in de zomer chocoladebruin en zijn kalkstenen overblijfselen van koraalriffen uit de tijd dat het eiland onder water lag tijdens een ijstijd.
Chocolate Hills
De Chocolate Hills zijn de belangrijkste bezienswaardigheden op het Filipijnse eiland Bohol. Midden op een vrijwel vlak plateau verrijzen in een gebied van meer dan 50 vierkante kilometer 1.268 vrijwel gelijke kegelvormige heuvels van circa 30 tot 50 meter hoog. Ze zijn grotendeels begroeid met gras dat tijdens het droge jaargetijde een bruine tint krijgt. De heuvels doen dan enigszins denken aan reusachtige chocoladebergen.
Dit bijzondere geologische verschijnsel is ontstaan door de verwering van kalksteen en erosieverschijnselen. De heuvels zijn een vorm van tropische kegelkarst. Hierbij zijn de karstverschijnselen veel verder voortgeschreden dan in een landschap dat wordt gekenmerkt door karstdepressies als dolines en poljes.
De lokale mythe is dat twee reuzen dagen tegen elkaar hebben gevochten met stenen en zand. Meer romantisch is het verhaal van Arogo, een sterke en jonge reus die verliefd werd op het meisje Aloya. Toen Aloya dood ging in de handpalm van de reus, veranderden zijn tranen in de heuvels.
Siquijor
Siquijor is een provincie van de Filipijnen. Het is tevens een eiland. Het vormt samen met Bohol, Cebu en Negros Oriental regio VII (Central Visayas) en ligt ten zuiden van Cebu. De hoofdstad van de provincie is de gemeente Siquijor. Bij de census van 2015 telde de provincie bijna 96 duizend inwoners. De provincie is zowel qua inwoners als landoppervlak de op twee na kleinste provincie van het land.
De Spanjaarden noemden het eiland Isla del Fuego (eiland van vuur) door de vele daar voorkomende vuurvliegjes. Het eiland staat daarnaast bekend om de hekserij en voodoo die door sommige lokale inwoners bedreven zouden worden.
Er zijn 2 plaatesen, niet ver van de haven, waar je kan verblijven. De eerste, San Juan, is ten zuiden van Larena en de andere, Sandugan, ten noorden.
Siquijor heeft naast leuke watervallen en bronnen (warm en koud water), ook toffe trektochten door de bergen evenals fantastische duiken. Met de motor kan je het eiland verkennnen in 1 dag. Neem nog een extra dag voor een trip door de bergen.
Leyte
Leyte is een van de grotere eilanden van de Filipijnen. Het eiland ligt in het oosten van de centraal gelegen eilandengroep Visayas ten noordoosten van Cebu en Bohol. Het eiland had bij de laatste officiële telling in 2000 1,5 miljoen inwoners op een oppervlakte van 7214 km². Het eiland is het op zeven na grootste eiland van het land.
Het eiland is opgedeeld in 2 provincies, Leyte Province en Southern Leyte. Elke provincie heeft nog wat kleinere eilanden in de buurt. Er zijn bruggen tussen de verschillende provincies in Leyte en tussen Leyte en Samar.
Leyte is nogal afgelegen en daarom minder populair bij toeristen. Echter er zijn nog wonderen der natuur te ontdekken hier. Leyte heeft mooie, onaangeraakte riffen, wat het zeer interessant maakt voor duikers evenals de meer avontuurlijke toerist.
Palawan
Palawan is een provincie van de Filipijnen en wordt ook wel genoemd: last frontier van de Filipijnen. Het grootste eiland van de provincie heet tevens Palawan. De provincie maakt sinds mei 2002 onderdeel uit van regio IV-B (MIMAROPA) en ligt tussen Mindoro en Borneo in. De hoofdstad van de provincie is Puerto Princesa. Bij de census van 2015 telde de provincie ruim 849 duizend inwoners.[2] De provincie heeft een oppervlakte van 17.030,8 km² en is daarmee qua landoppervlakte de grootste provincie van het land.
De provincie Palawan is met 14.800 km² de grootste provincie van de Filipijnen. Het eiland Palawan is met 11.785 km² veruit het grootste eiland van de provincie. Daaromheen liggen vele kleinere eilanden. In het totaal behoren tot de provincie ongeveer 1780 eilanden. De Calamianeilanden in het noordwesten bestaan uit onder andere uit Busuanga, Culion en Coron. Durangan raakt het eiland Palawan bijna bij haar meest westelijke deel, terwijl Balabac net ten zuiden van Palawan ligt. Daarnaast maken ook de Cuyo-eilanden in de Suluzee deel uit van de provincie. Deze eilanden zijn vooral populair bij duikers, aangezien we hier de gezonken Japanse wereldoorlog II wrakken vinden. Ook de omstreden Spratly-eilanden, een paar honderd kilometer naar het westen worden tot de provincie Palawan gerekend. De Spratly-eilanden worden in de Filipijnen de Kalayaan Group of Islands genoemd.
De kustlijn van het eiland Palawan is bijna 2000 kilometer lang en heeft vele inhammen en baaien. Op de kuststrook na is het landschap heuvel- en bergachtig. Een bergketen met bergen van zo'n 1200 meter hoog loopt over het midden van het hoofdeiland. De hoogste piek daarvan Mount Matalingahan is tevens de hoogste berg van de provincie met 2085 meter. Mount Gantung is de op één na hoogste berg van de provincie met 1788 meter. Daarna volgt Cleopatra's Needle met 1585 meter.
De hoofdstad van Palawan is Puerto Princesa. Niet ver van Puerto Princesa vinden we de beroemde Honday Bay en de wereldberoemde 'Underground River'. Ook El Nido is een poulaire bestemming voor toeristen.
De Calamianeilanden
De Calamianeilanden zijn een groep van ongeveer 100 eilanden ten noordoosten van Palawan. De grootste eilanden zijn Busuanga, Culion, Linapacan en Coron.
Hier vinden we de wereldberoemde wrakken van de Japanse vloot in de tweede wereldoorlog. Deze werden gekelderd door Amerikaanse bommenwerpers. Coron Bay staat ook bekend voor zijn lagunes en baaien. We kunnen onder meer klimmen naar Kayangan Lake, niet allen voor te zwemmen, maar ook om een van de meest ongewone duikplaats ter wereld te verkennen.
De eilanden zijn ook populair bij eilandhoppers, kayakers, zonnekloppers etc.
Busuanga eiland and Coron stad
Busuanga is het grootste eiland van de groep. Het is voor het grootste deel wild en minder ontwikkeld, met weinig bezienswaardigheden, buiten dan het kleine vissersstadje Coron Town. Coron Town is ook het basiskamp voor excursies naar de wereldberoemde WOII wrakken.
Niet duikers zullen het ongerepte snorkelen apprecieren, alsook wandelen en zwemmen. Er zijn prachtige vergezichten te bewonderen na een klim van ongeveer 45 minuten op Mount Taypas.
Duiken in de Calamian group
Zoals reeds vermeld, komen de meeste duikers hier voor de WOII wrakken. Er zijn er 24 in totaal. De boten werden allemaal tot zinken gebracht gedurende een kolossale aanval van de Amerikanen op 24 September 1944.
Irako
Het beste en tevens meest intacte wrak; het huist schildpadden en enorme baarzen. Als je door de machinekamer zwemt, vallen een netwerk van buizen en kranen op. Hier vinden we ook meestal murenen en koraalduivels.
Akitsushima
Een groot schip, zijdelings gezonken met een grote kraan om watervliegtuigen op te heffen. We zien hier grote scholen vleermuisvissen en barracuda's.
Kogyo Maru
Japans vrachtschip gelegen op zijn stuurboord zijde op 34 meter diep. In de grote vrachtruimte kan je veel bouwmateriaal, betonmolens en een kleine bulldozer vinden. Op het dek zijn er anti-vliegtuig wapens.
Morazan Maru
Japans vrachtschip recht opstaand op 28 meter diepte. Het is makkelijk om de vrachtruimten te betreden, wat dit een ideale duik maakt voor beginners.
Taiei Maru
Japans tankerschip bedekt met mooie koralen en een grote diversiteit aan zeeleven. Het dek is relatief ondiep (10 meter - 16 meter), wat het een ideale duik maakt voor beginners.
Barracuda Lake
Weggestopt tussen de 7.107 eilanden in de Filipijnen, is een klein stukje magie genaamd Barracuda Lake. Een krater van blauw water omsloten door kalkstenen kliffen die zich uitstrekken tot aan de nog blauwere Filipijnse lucht. Barracuda Lake is luxueus warm en onmogelijk helder - een zeldzame, rustige haven voor duikers en snorkelaars. Lokaal bekend als het Luluyuan-meer, ligt dit water op slechts 20 tot 25 minuten varen van Coron op Palawan, vertrekkend van Lualhati Wharf.
Barracuda Lake - genoemd naar het grote barracuda-visskelet dat erin is ontdekt - is een werkelijk unieke duikervaring. Alsof het helderblauwe water dat contrasteert met donkere kalkstenen kliffen niet genoeg is, heeft dit meer een geheim dat vanaf het oppervlak niet zichtbaar is.
De watertemperatuur aan de oppervlakte van het meer ligt rond de 28 graden Celsius. Op een diepte van ongeveer 14 meter stijgt de watertemperatuur van 28 graden Celsius naar 38 graden Celsius, waardoor duikers de mogelijkheid hebben om de thermocline volledig te ervaren. Een thermocline is een gebied waar water van verschillende temperaturen zich mengt. Dichter bij de bodem wordt het water weer koeler. Het verandert ook van helderblauw naar theebruin op 34 meter. Dit komt door het looizuur van bladeren die in het meer zijn gevallen.
Niet alleen de beleving van de temperatuurverandering is interessant, op 4 meter diepte verandert het water van zoet naar zout water. Hier kunnen duikers een heliocline zien (een gebied waar water met verschillende zoutgehalten wordt gemengd). Het lijkt bijna op een lange, dunne, zwartgrijze, horizontale tornado in de verte. Een andere heliocline is te zien op 14 meter.
De bodem van het Barracuda-meer is een dik, zacht, zijdeachtig, siltig zand. Duikers verwijderen hun vinnen vaak in het ondiepe water om te spelen in het zand en tussen de rotsen en ondergedompelde boomtakken. Dit creëert het effect dat vaak wordt vergeleken met hoe het voelt om op de maan te lopen.
Afdalen in het Barracuda-meer biedt een zintuiglijke ervaring zoals geen andere duiklocatie. De verandering in watertemperatuur, gecombineerd met het verschil in zoutgehalte, zorgt voor een constant veranderende omgeving - een die elke duiker moet ervaren. Het water is warm en helder en, hoewel het zeeleven een beetje karig is, is het gewichtloze gevoel van lopen (of, ja, zelfs dansen) op de maan niet te missen.
Port Barton
Aan de noordwestkust van Palawan, ongeveer halverwege tussen Puerto Princesa en El Nido, vinden we Port Barton. Het is veel minder ontwikkeld dan zijn drukkere rivalen. De straten zijn allemaal onverharde wegen, er zijn geen dagjesmensen en het ritme van het Filipijnse leven gaat grotendeels ongestoord door. Er zijn slechts enkele toeristen, die verblijven meestal aan het suikerkleurige strand in hutjes. Deze kijken uit naar de halvemaanvormige Pagdanan-baai, met magisch uitzicht op de zonsondergang - Port Barton-strand zelf is een prachtige strook suikerachtig zand en fijn om snel te zwemmen, maar het water is vaak troebel (vooral na regen). Op enkele minuten afstand zijn veertien ongerepte witte zandeilanden, een aantal eersteklas duik- en snorkelplekken en zelfs een paar watervallen. Houd er rekening mee dat elektriciteit meestal alleen tussen 18.00 uur en middernacht beschikbaar is in Port Barton en dat er geen banken zijn.
Puerto Princesa
De provinciale hoofdstad Puerto Princesa is de enige grote stadsuitbreiding in Palawan, met iets meer dan 250.000 inwoners, een derde van de totale bevolking. Er zijn een paar bezienswaardigheden rond Puerto Princesa, maar nauwelijks in de stad zelf (het werd pas in 1872 door de Spanjaarden gesticht). Om deze reden verblijven de meeste bezoekers hier maar van één nacht op weg naar of van de stranden van Palawan en eilanden.
Honda Bay and Underground River
Er zijn verschillende attracties rond Puerto Princesa die u gemakkelijk in een dag of minder kunt bezoeken, waaronder Honda Bay en de Underground River. De meeste rondleidingen vinden plaats in Butterfly Garden, een kleine maar met bloesem gevulde tropische tuin met honderden felgekleurde vlinders, en Baker's Hill, een verzorgd park en een snackstop met een paar volières erin gegooid. De Crocodile Farm & Nature Park kweekt bedreigde krokodillen , terwijl de Iwahig Prison & Penal Farm een vreemde maar intrigerende "Prison Without Bars" is, opgericht in 1904. Toeristen zijn welkom om door het dorp te dwalen en kiekjes te nemen van de omliggende rijstvelden en kuddes zilverreigers, hoewel de winkel zich vooral richt op handwerk gemaakt door de gevangenen.
Luzon
Luzon is het grootste eiland van de Filipijnen. Het eiland is 104.688 km² groot, ongeveer 35% van het landoppervlakte van de Filipijnse archipel. Op het eiland woont ongeveer de helft van de totale bevolking van de Filipijnen.
Manila, de hoofdstad en regeringszetel van de Filipijnen, ligt centraal op het eiland in een dichtbevolkt gebied dat Metro Manila wordt genoemd. Manila is samen met Vigan City in het noorden van Luzon een van de drie steden die de Spanjaarden reeds in de 16e eeuw gesticht hebben. Het unieke en goed bewaarde historisch centrum van Vigan is in 1999 op de Werelderfgoedlijst toegevoegd.
Het landschap van Luzon is er een van extremen. Het grootste meer van de Filipijnen, Laguna de Bay en de langste rivier van het land, de Cagayan zijn op het eiland te vinden. Ook beruchte actieve vulkanen zoals de Pinatubo, Mount Taal en de Mayon liggen op Luzon. In het bergachtige noorden liggen de wereldberoemde rijstterrassen van Banaue die net als Vigan City op de werelderfgoedlijst staan. De hoogste berg van Luzon is Mount Pulag, die met 2922 meter net iets lager is dan de hoogste berg van de Filipijnen, Mount Apo. Naast de bergen zijn op het eiland echter ook uitgestrekte vlakten te vinden, waar veel landbouwproducten van de Filipijnen vandaan komen.
Noorden van Luzon
Cordillera
CAR ligt midden in het noordelijke deel van het eiland Luzon ver ten noorden van de hoofdstad Manilla. Het totale landoppervlakte is 18.293,7 km². Bijna de gehele regio is bergachtig. De hoogste berg van de regio is Mount Pulag met 2922 meter. De rivieren Cagayan en Agno vinden in deze regio hun oorsprong.
Voor Filipijnse laaglanders die zijn opgevoed met zonneschijn en stranden, worden de tribale hartgebieden van het noorden en hun stekelige bergkam van onherbergzame bergen, de Cordillera, nog steeds bijna als een ander land gezien, bewoond door mysterieuze mensen die primitieve goden aanbidden. Het is waar dat in sommige opzichten het leven van veel volksstammen in honderden jaren weinig is veranderd, met traditionele manieren en waarden die nog steeds sterk aanwezig zijn. Als er iets is dat deze tradities zou kunnen uithollen, is het de komst van toeristen: al een toenemend aantal stammen verdient veel meer met de verkoop van handwerk dan met de productie van rijst.
Het weer kan een grote impact hebben op een reis naar de Cordillera, niet in het minst omdat aardverschuivingen reisvertragingen kunnen veroorzaken tijdens het regenseizoen (met name mei tot novemnber), maar zelfs tot januari of februari. Omdat de regen uit het noordoosten komt, zijn het de plaatsen aan de oostelijke kant van de bergen - zoals Banaue en Batad - die het zwaarst worden getroffen. In de hele regio kan het tussen december en februari 's nachts koud worden. Het is vermeldenswaard dat de aanplant seizoenen van het rijstterras aanzienlijk variëren; de lager gelegen gebieden hebben doorgaans twee aanplantingen per jaar, terwijl de hooglanden er één hebben. Terrassen zijn in de maand of zo vóór hun oogst het groenst, hoewel hun kale uiterlijk na een oogst er ook indrukwekkend uit kan zien
Banaue Rice terraces
De Banaue-rijstterrassen (Filipijns: Hagdan-hagdang Palayan ng Banawe) zijn terrassen die door de voorouders van de inheemse bevolking in de bergen van Banaue, Ifugao, in de Filipijnen zijn uitgehouwen. De terrassen worden wel eens het "Achtste Wereldwonder" genoemd. Algemeen wordt aangenomen dat de terrassen grotendeels met de hand zijn gebouwd met minimale apparatuur. De terrassen bevinden zich op ongeveer 1.500 meter (4.900 voet) boven zeeniveau. Deze worden gevoed door een oud irrigatiesysteem uit de regenwouden boven de terrassen. Er wordt gezegd dat als de stappen van begin tot eind zouden worden gemaakt, het de helft van de aardbol zou omsluiten.
De lokale bevolking plant tot op de dag van vandaag nog steeds rijst en groenten op de terrassen, hoewel steeds jongere Ifugaos de landbouw niet aantrekkelijk vinden en vaak kiezen voor de meer lucratieve horeca die door de terrassen wordt gegenereerd. Het resultaat is de geleidelijke erosie van de karakteristieke "stappen", die constante reconstructie en zorg vereisen. In 2010 was er nog een ander probleem: droogte. In maart van dat jaar droogden de terrassen volledig op.
Antropoloog Otley Beyer heeft geschat dat de terrassen meer dan 2000 jaar oud zijn, maar verschillende onderzoekers betwisten dit en beweren dat ze veel later zijn gebouwd. Er zijn ook gigantische regenwormen ("olang" in Ifugao) van het geslacht Pheretima of Polypheretima elongata die de schuld krijgen van het veroorzaken van schade aan de terrassen, evenals knaagdieren van het geslacht Chrotomis mindorensis en slakken.
Sagada
Gelegen in de bergprovincie Cordillera in Noord-Luzon, op ongeveer 415 km van Manilla, biedt Sagada een ontspannen pauze aan de drukte van het stadsleven.
Sagada is beroemd om zijn mysterieuze en historische hangende doodskisten. Een resultaat van 2000 jaar Igorot-begrafenistradities. Nu zijn deze een toeristische attractie.
Het weer in Sagada is vergelijkbaar met Baguio - koud in zowel droge als natte seizoenen. Omdat het in een bergachtig gebied ligt, is het een toevluchtsoord weg van de vochtigheid in andere Filipijnse steden. Het klimaat is ideaal voor landbouw, van daar de overvloed aan verse groenten en fruit.
De beste tijd om Sagada te gaan ontdekken is tijdens het natte seizoen (november tot februari), wanneer je temperaturen kunt verwachten die dalen tot wel 4 graden Celsius.
Het natte seizoen is ook de oogstperiode voor fruit en producten, zodat u het beste van Sagada kunt proeven en kunt deelnemen aan festivals. Het enige nadeel is de drukte, aangezien dit ook wordt beschouwd als het hoogseizoen voor reizigers.
Er worden zelfs specifieke festivals gehouden om het oogstseizoen van oktober tot begin januari te vieren. Rijst wordt ook gevierd via het Begnas-festival, een heilige dankzeggingstraditie die drie tot vier keer per jaar plaatsvindt.
Panag-etag, een festival afkomstig uit Sagada, is een traditie die de lokale bevolking doet om hun oude cultuur te behouden, ecotoerisme aan te moedigen en de economie te verbeteren. Het vindt jaarlijks plaats van 30 januari tot 2 februari. Elke bezoeker mag deelnemen. Er zijn dan ook verschillende ceremonies (optochten, heilige mis, rituelen).
Als je de drukte wilt vermijden, kun je net op tijd gaan voordat het regenseizoen begint (juni tot oktober). Je kunt door de regenbuien een kouder klimaat verwachten dan normaal, dus het is belangrijk om regenjassen en parasols mee te nemen om je warm te houden.
Het droge seizoen (maart tot mei) wordt in Sagada ook wel de zomer genoemd. Verwacht gematigde drukte en warme weersomstandigheden, dus kleed je comfortabel.
Bontoc
De weg van Baguio naar Bontoc is de Halsema Highway of 'Mountain Trail', een smalle, kronkelige kloof in de zijkant van de Cordillera die soms niet meer is dan een rotsachtig pad met verticale kliffen aan de ene kant en een steile helling aan de andere kant. Hoewel het wegdek de afgelopen jaren sterk is verbeterd, kan het nog steeds een ongemakkelijke reis zijn met het openbaar vervoer. Dit omdat sommige bussen propvol zitten en niet bijzonder goed onderhouden zijn. De uitzichten zijn geweldig, vooral als je voorbij Baguio, La Trinidad beklimt en door diepe kloven loopt die zijn omzoomd met groenteterrassen.
Bontoc ligt aan de oevers van de Chico-rivier, ongeveer een uur ten oosten van Sagada. De stad is ook een goede uitvalsbasis voor trektochten en heeft gemakkelijke toegang tot de prachtige Maligcong-rijstterrassen. Meestal echter wordt Bontoc door toeristen gebruikt als lokaal transportknooppunt.
Er is niet veel te zien in de stad zelf, maar mis het Bontoc Museum niet, naast het postkantoor in de buurt van het stadsplein. Het bevat foto's van slachtoffers van koppensnellingen en ijverige Amerikaanse missionarissen. Buiten staan er enkele kleine inheemse gebouwen. De museumwinkel verkoopt onder meer handgemaakte sieraden en cd's met traditionele muziek.
Mindoro
Goed gelegen tussen Luzon en Palawan ligt Mindoro, het droomeiland van de backpacker / wandelaar / duiker / strandliefhebber / fijnproever! De meeste actie voor reizigers vind je op de noordoostelijke punt van het eiland, waar je fantastisch kunt duiken, relaxte strandbars hebt en een verscheidenheid aan luxe en relaxte accommodatie. In het binnenland vind je Mt. Halcon en Mt. Baco, bestemmingen voor enthousiaste wandelaars.
De economie van Mindoro heeft altijd gedijen op de handel in producten. Met zware landbouwwortels zul je merken dat dit eiland rijk is aan mango's, kokosnoten, bananen, citrus en nog veel meer fruit en groenten die bijdragen aan een fantastische lokale keuken.
Vanuit Manila kun je vliegen naar de luchthaven van Mindoro in Puerto Galera. Je kan ook een bus- / boottransfer rechtstreeks vanuit Manila nemen. Deze duurt slechts een paar uur. Voor een echte lokale ervaring, neem je een Jeepney over hobbelige weggetjes terwijl je als sardientjes vol zit met lokale mensen die fruit en soms vee meedragen. Deze optie is veel goedkoper en veel avontuurlijker.
Puerto Galera
Puerto Galera is een populaire kleine badplaats op Mindoro waar je het beste van twee werelden vindt.
Voor de drukkere mensen onder ons heeft deze vakantiebestemming veel eten, amusement en activiteiten. Er is zowel ongelooflijk westers eten als supergoedkoop Filipijns eten. Je vindt er ook een golfbaan, een karaokeplaats en tal van tourkiosken die dagtochten verkopen. Het is een populaire plek voor zowel westerlingen als de lokale bevolking.
Voor de natuurliefhebbers zul je blij zijn te horen dat de natuur hier spectaculair is. Er is een subliem wit zandstrand, verborgen waterval via een bospad en zeeleven dat erop wacht om ontdekt te worden.
Sabang
Aan het einde van de Verde Island Passage ligt het prachtige gebied van Sabang. De kleine wijk Sabang heeft 3 stranden: Sabang Beach, Small La Laguna Beach en Big La Laguna Beach. Ze zijn allemaal met elkaar verbonden, maar hebben allemaal een heel andere sfeer en bieden verschillende activiteiten.
Sabang Beach is het feeststrand. Hier vind je gezellige bars, veel alcohol en, om het mooi uit te drukken ... veel "ladies of the night".
Small La Laguna Beach biedt een verzameling hotels en resorts aan zee.
Big La Laguna Beach is de plek voor ongerept zwemmen en zonnebaden, omdat hier het mooiste water is. Het is er ook rustiger dan in de andere plaatsen.
Scuba diving in Sabang
Als je op Mindoro wilt duiken, dan is Sabang de beste plek hiervoor. Er zijn veel duikplekken waaruit je kunt kiezen die geschikt zijn voor duikers van alle niveaus.
Zo is er: The Hill - een duiklocatie met een koraalrif vol vreemde wezens zoals de blauwgeringde octopus, inktvis, blauwe mandarijn en meer. Ga voor een nachtduik en je ziet zelfs wat garnalen.
Een andere geweldige duikplek is het Sabang-wrak, dat ideaal is voor beginners. In de loop der jaren is dit scheepswrak de perfecte plek geworden om een nieuw rif te vormen. De structuur is bedekt met vegetatie en omgeven door kleurrijke vissen!
Er zijn minstens 10 geweldige duikplekken om te ontdekken in Sabang.
Tukuran Hanging Bridge
Als je ooit een avonturenfilm hebt gezien waarin pioniers diep de jungle ingaan om alleen een stromende rivier te ontmoeten die moet worden overgestoken via een handgemaakte hangbrug - zo ziet dit eruit! Tukuran Hanging Bridge lijkt misschien een beetje eng voor sommige mensen, maar voor anderen vertegenwoordigt deze brug alles wat wild en vrij is over de Filipijnen!
Elke stap geeft je een kleine zwaai heen en weer, vooral als meerdere mensen tegelijkertijd de oversteek wagen. Wees echter niet bang, want deze hangbrug is gemaakt met geluidstechniek.
In de buurt vind je hutten in het ondiepe watergebied waar je kunt uitrusten en je tenen kunt onderdompelen.
Mount Halcon
2.586 meter hoog, dit is Mt. Halcon, een indrukwekkende site die te zien is in Mindoro. Hoewel het misschien maar de 18e hoogste berg van de Filipijnen is, is het nog steeds een behoorlijke uitdaging voor wandelaars en klimmers. De paden zijn steil met rotsachtige bergkammen, intense hellingen, bemoste bossen en ongerepte rivierovergangen.
Om deze berg te bewandelen, heb je minimaal 4 dagen nodig. Ook een vergunning en een gids zijn nodig. Je kunt reisorganisaties in de buurt vinden om je op te zetten of snel online zoeken! Het zal een verkwikkende ervaring zijn met prachtige uitzichten en mooie herinneringen.
Tamaraw Waterfalls
Deze prachtige watervallen in de Barangay Villaflor nabij de stad San Teodoro op het eiland Mindoro zijn absoluut een bezoek waard.
Tamaraw-watervallen zijn fotogeniek en belichamen precies hoe je hoopt dat een waterval eruit zou moeten zien. Diep in de jungle valt het water van een 423 voet hoge rots met een bruisend lawaai naar beneden.
Om daar te geraken, kan je een Jeepney, tricycle of motor huren. Indien jullie met genoeg zijn, kan je ook een privébusje huren.
Apo Reef Natural Park
Het grootste koraalrifsysteem in de Filipijnen ligt voor de kust van Mindoro. Dit stuk rif van 34 vierkante kilometer wordt beschermd door de overheid. Praktisch betekent dit dat scheepvaart voor grote schepen verboden is. Hierdoor wordt er geen koraal beschadigt of zeeleven verstoord.
We zien hier een grote verscheidenheid van zeeleven, van klein tot groot. Prachtig!
Meer over Apo Reef op onze Liveaboards-pagina!
Mindanao
Mindanao is het op een na grootste eiland van de Filipijnen en tevens de naam van de zuidelijkste eilandengroep van het land. Het eiland is rijk aan mineralen (oa. nikkel, ijzer en goud) maar tot dusver vormt landbouw de belangrijkste inkomstenbron. Een groot deel van de landbouwgrond is in handen van machtige multinationals zoals Del Monte, Dole en Guthrie. Deze landbouwgrond wordt gebruikt voor het telen van ananas, bananen, rijst, koffiebonen, rubber, tomaten, bloemen en cassave. Vooral ananas en bananen worden in grote hoeveelheden geteeld. Dit zijn dan ook belangrijke exportproducten voor de agrarische sector. De Filipijnen beschikken over 12 miljoen hectare landbouwgrond, waarvan de helft op Mindanao. De helft van het land is bedekt met bossen en jungles.
In veel gebieden komen ruige, gebarsten bergen en vulkanen voor. Mount Apo, op 9692 voet (2954 meter), is een actieve vulkaan in het zuidelijke deel van de centrale hooglanden; het is de hoogste top van de Filipijnen. Het eiland heeft smalle kustvlaktes. Brede, vruchtbare bekkens en uitgestrekte moerassen worden gevormd door de Mindanao- en Agusan-riviersystemen. Lake Lanao (Lake Sultan Alonto), gemaakt door een lavadam, heeft een oppervlakte van 134 vierkante mijl (347 vierkante km). Het eiland is een toevluchtsoord voor moerasspelen en een vogelreservaat. De zeldzame Filippijnse adelaar wordt gevonden op Mindanao.
Mindanao is een islamitische buitenpost in de overwegend rooms-katholieke Filipijnen. Hoewel moslims geen meerderheid meer vormen, is de islamitische cultuur duidelijk aanwezig; er zijn veel moskeeën en er wordt onderscheidend koperwerk gemaakt, waaronder de kris of dolk. De autonome regio Moslim Mindanao - bestaande uit een gebied in het westen en zuidwesten van Mindanao samen met een aantal nabijgelegen eilanden, waaronder Tawi Tawi en Jolo - werd in 1990 opgericht.
Siargao
Siargao, een druppelvormig klein eiland aan de noordoostelijke kust van Mindanao, staat bekend als de surfhoofdstad van de Filipijnen. In 2019 werd Siargao door de lezers van Conde Nast Traveler uitgeroepen tot het beste eiland ter wereld.
Cloud 9, een van de surfplekken in Siargao, is de reden waarom dit relaxte eiland op de radar kwam van internationale reizigers. Voor niet-surfers kan Siargao ook een goede bestemming zijn.
Er zijn witte zandstranden, pittoreske eilanden, blauwgroene wateren die perfect zijn om te snorkelen en te duiken, watervallen, lagunes en grotten.
Het eiland heeft ook heerlijke lokale en internationale gerechten. Reizigers verblijven meestal in General Luna nabij de surfspots, maar Del Carmen wordt ook populairder vanwege de Sugba-lagune.
Meer over Siargao, bezoek deze website
Camiguin
Relatief ongerept en een ideale grootte voor verkenning, Camiguin (cah-mee-geen) valt op door zijn imposante silhouet - laat het vallen naast Hawaï of Maui en het zou niet misstaan. Met meer dan 20 sintelkegels van meer dan 100 meter hoog heeft Camiguin meer vulkanen per vierkante kilometer dan enig ander eiland op aarde. En omdat het onaangetast is door grootschalig toerisme en een van de rustigere eilanden in de buurt Naast de gebruikelijke duik-, snorkel- en zandstranden (behalve de offshore, stranden hebben bruin zand), biedt Camiguin de kans om een vulkaan te beklimmen en een schijnbaar eindeloze voorraad jungle-watervallen en warme en koude bronnen.
Surigao
Surigao City ligt in het noordoostelijke deel van Mindanao. Het rijke Spaanse erfgoed en de overvloed aan minerale reserves maken de provincie zeer geliefd. Vanwege de voortdurende vooruitgang en ontwikkeling is de stad zelfs een van de meest concurrerende kleine steden in de Filipijnen. Natuurlijk vinden zowel vakantiegangers als de lokale bevolking het een must om Surigao te bezoeken vanwege de beroemde toeristische plekken. Voor backpackers en mensen die solo gaan trippen, is Surigao des te meer een waardige bestemming om te zien en zeker om te veroveren.